Zarząd Główny Polskiego Związku Łowieckiego przekazuje postulaty i uwagi dotyczące współpracy z zarządami okręgowymi PZŁ, funkcjonowania kół łowieckich oraz problemów na styku gospodarka łowiecka - rolnictwo, które zostały przedstawione w dniu 1 marca 2017 roku podczas spotkania Krajowej Rady Izb Rolniczych z Ministrem Środowiska i przedstawicielami Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe oraz Polskiego Związku Łowieckiego. Zarząd Główny PZŁ zwraca się z prośbą o podjęcie działań przez zarządy okręgowe i przekazanie do kół łowieckich problemów zgłaszanych przez KRIR celem naprawy zaistniałej sytuacji.
Problemy zgłaszane przez izby rolnicze:
1) Szkody łowieckie:
- niewłaściwe traktowanie poszkodowanych rolników przez myśliwych,
- brak współpracy z rolnikami i samorządami w zakresie przeciwdziałania szkodom łowieckim,
- brak myśliwych terenowych, którzy mogą doraźnie współdziałać z rolnikami w zakresie przeciwdziałania szkodom powodowanym przez zwierzynę grubą,
- usilne próby wykorzystywania nieznajomości prawa przez poszkodowanych rolników przez niektóre koła łowieckie,
- w wielu zgłaszanych postulatach przez Izby Rolnicze przewija się temat arogancji kół łowieckich i ich członków w zakresie zgłaszania i szacowania szkód łowieckich,
- w przypadkach konfliktowych wskazane byłyby mediacje oraz etyczne i godne reprezentowanie Polskiego Związku Łowieckiego.
2) Opiniowanie umów dzierżawy i współpraca Izb Rolniczych z ZO PZŁ:
- Zarządy Okręgowe PZŁ powinny nawiązać współpracę z właściwymi wojewódzkimi i powiatowymi Izbami Rolnym w zakresie opiniowania umów dzierżawy dla kół łowieckich oraz minimalizowaniu konfliktów powstałych na styku koło łowieckie - rolnik z uwagi na szkody wyrządzane w płodach i uprawach rolnych przez zwierzynę,
- Zarządy Okręgowe PZŁ powinny współpracować z Izbami Rolnymi w zakresie inwentaryzacji zwierzyny poprzez zapraszanie przedstawicieli tej instytucji do udziału w inwentaryzacji zwierzyny oraz na spotkania z kołami łowieckimi,
- Zarządy Okręgowe PZŁ w związku z obowiązkiem wydawania opinii dla poszczególnych kół łowieckich powinny przekazywać niezbędne informacje dotyczące dzierżawców i obwodów łowieckich na wniosek Izb Rolniczych,
- Zarządy Okręgowe PZŁ powinny w ramach nadzoru sprawował kontrolę nad współpracą kół łowieckich z rolnikami oraz weryfikować udział przedstawicieli kół w spotkaniach z samorządami i rolnikami.
3) Gospodarowanie populacjami zwierzyny:
- brak przejrzystości w zakresie wykonywania inwentaryzacji zwierzyny przez dzierżawców i zarządców obwodów łowieckich — brak współpracy z Izbami Rolnymi,
- znaczący i stały wzrost populacji jeleniowatych oraz dzika powoduje szkody łowieckie na poziomie, który niejednokrotnie doprowadza gospodarstwa do upadku,
- wskazane byłoby zmniejszenie liczebności jeleniowatych na terenie woj. zachodniopomorskiego, pomorskiego oraz warmińsko-mazurskiego,
- populacja dzika na skutek występowania afrykańskiego pomoru świń jest objęta kontrolą, a planowana dalsza redukcja tego gatunku powinna doprowadzić do osiągnięcia zagęszczenia na poziomie nieprzekraczającym 0,5 osobnika/1 km2.
Najczęściej padającym zarzutem w stosunku do kół łowieckich jest niewywiązywanie się w pełni z obowiązków nałożonych na koła w rozporządzeniu Ministra Środowiska z dnia 8 marca w sprawie sposobu postępowania przy szacowaniu szkód oraz wypłat odszkodowań za szkody w uprawach i płodach rolnych. Kołom łowieckim zarzuca się m.in. nieterminowe podejmowanie szacowania szkód, uchylanie się od odbioru zawiadomienia o wystąpieniu szkody, nieterminowe wypłaty odszkodowań, niewłaściwe oszacowanie wysokości szkody. Podczas spotkania zaznaczono, że dzierżawcy obwodu celowo czekają na błąd rolnika podczas zgłaszania czy oględzin szkody by odszkodowanie nie zostało wypłacone lub wysokość odszkodowania była zaniżona. Takie niezgodne ze standardami etyki członka Polskiego Związku Łowieckiego zachowanie wpływa na negatywne postrzeganie myśliwego nie tylko przez rolników, ale i przez resztę społeczeństwa. Zarząd Główny PZŁ zwraca się z prośbą o szczególne zwrócenie uwagi na konieczność prowadzenia dobrych praktyk przy likwidacji szkód łowieckich. Przestrzeganie procedur szacowania szkód łowieckich jest obowiązkiem szacującego zawartym w powyższym rozporządzeniu. Naruszanie procedur przy szacowaniu szkód łowieckich przez myśliwych działa na szkodę wizerunku polskiego łowiectwa. Na niewłaściwym postępowaniu jednostek traci nie tylko konkretne koło łowieckie, a wszyscy polscy myśliwi.
Krajowa Rada Izb Rolniczych upatruje przyczynę dużych szkód łowieckich oraz wysokich stanów zwierzyny, w braku miejscowych myśliwych w poszczególnych obwodach, którzy mogliby intensyfikować działania zmierzające do wykonania planu łowieckiego zwierzyny grubej oraz podejmować akcje pilnowania upraw rolnych w celu zminimalizowania szkód. W opinii KRIR dobrze widziane byłoby zwiększenie liczby miejscowych myśliwych, znających daną społeczność, którzy mogliby przyczynić się do polepszenia stosunków pomiędzy kołem łowieckim, a rolnikami.
Krajowa Rada Izb Rolniczych upatruje przyczynę dużych szkód łowieckich oraz wysokich stanów zwierzyny, w braku miejscowych myśliwych w poszczególnych obwodach, którzy mogliby intensyfikować działania zmierzające do wykonania planu łowieckiego zwierzyny grubej oraz podejmować akcje pilnowania upraw rolnych w celu zminimalizowania szkód. W opinii KRIR dobrze widziane byłoby zwiększenie liczby miejscowych myśliwych, znających daną społeczność, którzy mogliby przyczynić się do polepszenia stosunków pomiędzy kołem łowieckim, a rolnikami.
